Pustka i...samotność...

Smutne korony drzew o tej porze roku...Ogołocone z liści, tylko wiatr hula pomiędzy gałęziami, na których siadają wrzeszczące gawrony - może przywołujące minione lato? Krótkie dni w większości szare bez wyrazu, mroźne mijają szybko i zanim się obejrzysz, noc nadchodzi...Mijałem starszego pana, któremu z pod czapki wystawał tylko czerwony nos. Przypominał nos Świętego Mikołaja, który zapewne krząta się gdzieś w...zaświatach poszukując prezentów dla grzecznych...Obserwując puste drzewa ogołocone z liści pośród których tylko hula wiatr wyginając je we wszystkie strony. Tylko świerki ostały się w zielonej szacie, choć posmutniałe stoją jakby zamarłe. Smutny widok przyrody, która zasnęła zimowym snem...I oby tak do wiosny, a my musimy przetrwać ten czas...

Wszystkiego co najlepsze, pogody ducha życzę.

Pozdrawiam.

                                                                   P  a  p  k  i  n