"Ogrody Wspomnień..."

Rzeczywiście wpadłem w psychiczny dołek. Niepotrzebnie wszedłem w "Ogrody Wspomnień" portal poświęcony tym, którzy odeszli. Mam tam swój profil i tych, którzy tak bardzo są mi bliscy. Takie wejście zawsze mnie stawia w sytuacji melancholijnej. Nie pozwala "myśleć," zatapia w zadumie i każe wręcz wracać do czasów odległych, do ludzi, których już nie ma...
                                                 Nie ważne, ile minęło lat,
                                           nie ważne, jak zmienił się świat,
                                           bo dla mnie nic się nie zmieniło,
                                     wszystko jest takie same, jak kiedyś było
                                             prócz Ciebie, której już nie ma...

Niezależnie ile czasu upłynęło od Twojego odejścia, zawsze jestem z Tobą przez te wszystkie lata. I tak będę trwał do końca moich dni...
Błąkałem się po świecie, po drogach  i bezdrożach szukając miejsca w spokoju....
Lecz zamiast przysporzyć mi wygody, dają smutek, zgryzotę, często zniechęcenie...
Dlaczego pamięć człowieka jest tak pamiętliwa..? Dlaczego goni człowieka tak natrętnie, naciska i na wskroś przenika...?

                                          Panie - dlaczego mi Ją zabrałeś,
                                           czy nie było innego wyjścia...?
                                        Może ode mnie mniej oczekiwałeś,
                                      a Ją zabrałeś do Krainy Szczęścia...?
                                         Dlaczego dziś chodzę po świecie
                                                z oczami pełnymi łez...?
                                                 Dlaczego moje życie,
                                              skazane jest na stres...?
                                    (Pamięci mojej żony, 31 stycznia 2017 r.)